ნახარშის დალევიდან გავიდა დრო

წარმოიდგინეთ ხართ თქვენს სახლში, ჭურჭელს რეცხავთ, საწოლს ასწორებთ ან თუნდაც ფსამთ და უცბათ არ იცით საიდან დავუშვათ თქვენს ტვალეტში შემოდის ვიღაც, ყოველთვის კეტავთ ხოლმე ამ დროს ტვალეტის კარს მაგრამ ვერ იხსენებთ დაკეტეთ თუ არა ამჯერად, უსვამთ საკუთარ თავს კითხვას თუ როგორ შემოვიდა ვიღაც თქვენს ტვალეტში მოფსმის დროს და თან ისიც გახსენდებათ რომ ყოველთვის როცა ტვალეტში შედიხართ კეტავთ ხოლმე კარს. აქ რაღაც ისე ვერ არის უნდა იყოს ამ ყველაფრის მიზეზი მაგრამ ის ვიღაც დროს აღარ გიტოვებთ, ხელს გკიდებთ ისე რომ მოფსმაც კი არ გაქვთ დამთავრებული და მიჰყავხართ თქვენი სახლიდან გარეთ, თქვენ გაიარეთ სადარბაზო ჯერ ისევ შარვალ ჩახდილმა, ეს ისე მოულოდნელია რომ ჩვეულებრივ ცხოვრებაში ესეთი რამეები თითქმის არ ხდება, მითუმეტეს თქვენს ცხოვრებაში, კადრები იცვლება და რომ გამოხვედით ხედავთუზარმაზარ რაკეტას, კი გსმენიათ რაღაც უცხოპლანეტელების შესახებ მაგრამ. შემდეგ ფიქრზე არც გადასულხართ რომ უკვე ამ რაკეტაში ზიხართ. ვინ წარმოიდგენდა, ფსამდით და ეხლა უკვე რაკეტაში ზიხართ, რა უცებ შეიძლება შემოტრიალდეს მოვლენები. ამასობაში უკვე ღია კოსმოსში ხართ, ჩაფრინდით მარსზე, გახდით იქაური საზოგადოების სრულფასოვანი წევრი, უკვე მარადისობაა რაც იქ ხართ, უკვე აღარც იცით საიდან დაიწყეთ მოგზაურობა, დედამიწაზე მოგონებებიც კი გაქრა და უცებ მეხის გავარდნასავით გააცნობიერეთ რომ ტვალეტში ზიხართ და ფსამთ უბრალოდ ტვალეტის კარი განზრახ დატოვეთ ღია რომ ეს ყველაფერი მომხდარიყო, ახლა მიხვდით რომ თქვენ დალიეთ ნახარში და წევხართ იმ ადგილას რომელიც განზრაც შეარჩიეთ ამ მოგზაურობისთვის. რამდენმა წელმა გაიარა, რამდენი რამ მოხდა და თქვენ ახლა აქ ხართ და ის ვინც ამ წლების განმავლობაში ყოველთვის იყო, ის აქ არის და ის თქვენ ხართ მიუხედავად იმისა რომ თქვენ მარსიანელი გახდით იმოგზაურეთ და გაიარეთ ამხელა დისტანცია, დაგავიწყდათ დედამიწაზე ნაცხოვრი წლები და ის თუ საერთოდ ვინ ხართ როგორც დედამიწელი, როგორც ადამიანი. თქვენ არ ხართ ადამიანი, თქვენ არ ხართ დედამიწელი, არც მარსის მოქალაქე ხართ, თქვენ ახლა უბრალოდ ხართ!

შინაგანი მოგზაურობებს შორის პაუზის შემდეგ

გამარჯობა, ჩემი სახელია შამანი. გავიარე რა უცნობ სამყაროებში მოგზაურობების გამოცდილება, გამოვცადე ადამიანისთვის განსხვავებული რეალობებში ყოფნა. გავაკეთე ამ ყველაფრისგან შემაჯამებელი დასკვნა. ამ მდგომარეობაში შევედი უამრავჯერ სხვადასხვა საშუალებით, მათ შორის მცენარეებით, მინერალებით, მედიტაციით, სიზმართხილვით და ლოცვით. ქიმიური ნაერთები რომლებიც შედის ბუნებაში, მცენარეებში მინერალებში და ცხოველებში აგრეთვე გვხვდება თვითონ ადამიანის ორგანიზმში და ისინი გამოიყოფა იქვე. ხოლო გარედან მიღებული ნივთიერება ასე ვთქვათ არის ცოტა უცხო სხეულისთვის და მის მიღებას სჭირდება თავისი წესები რომ მივიღოთ სასურველი შედეგი. უნდა ვიცოდეთ თუ რატომ ვაკეთებთ ამას. ამის ერთერთი დანიშნულება იყო ძველ დროში და ახლაც არის ის რომ ადამიანმა ნახოს თუ რა არის "იქ". :) ხოლო ამის შემდეგ "იქ" მივიდეს ბუნებრივი საშუალებებით როგორიცაა მედიტაცია, სიზმართხილვა და ლოცვა. ბიბლიაში იესო ამბობს ასეთ ფრაზას "ვინც ხელახლად არ იშვება, ვერ იხილავს ღვთის სასუფეველს" ხელახლად შობა კი ისე არ მოხდება თუ ძველი ადამიანი არ მოკვდა. სიკვდილში აქ ფიზიკური სიკვდილი არ იგულისხმება, აქ იგულისხმება ადამიანის ეგოს სიკვდილი, იმის სიკვდილი რაც არ არსებობს და მოხვეულია თავს სხვადასხვა ზემოქმედებით, იმ ბნელი ძალების ზემოქმედებით რომლებიც მართავს დღევანდელ კაცობრიობას და ამისთვის იყენებს რელიგიას და პოლიტიკას. მართვის სადავეები ახლა ამ მომენტში დედამიწაზე ბოროტის ხელშია ხოლო ამის მიხვედრა ძნელი არ არის, საერთოდ არაა საჭირო რომ "მოვკვდეთ" ეს იდედაც ცხადია.

 ახლა კი რა მოხდება თუ ამ ნივთიერებას შემთხვევითი გამვლელი მიიღებს, იმან ვინც არ იცის ეს ყველაფერი და არასდროს დაფიქრებულა? ის ჯოჯოხეთს დაინახავს. რას დაინახავენ ისინი ვინც კაიფის გულისთვის უნდათ მეორე მხარეს გადასვლა? იმედი გაუცრუვდებათ, რადგან აღმოჩნდება რომ მათ ძალიან ნდომებიათ კაიფი და თურმე შეცდომით მოხვდნენ იქ, არ მოელოდნენ ამას ეგონათ რომ ეს ხუმრობა იყო მაგრამ სერიოზული რაღაც ყოფილა, წარმოიდგინენ რომ ვეღარასოდეს იკაიფებენ, სიკვდილი ხომ ამას გულისხმობს. სიკვდილი გულისხმობს ყველაფერ იმის დაკარგვას რაც აქამდე იყო, აბსოლიტურად ყველაფრის. სუბიექტური შეგრძნებები ასეთია ადამიანში ხოლო ობიექტურად ასე ჩანს, ის წევს გარკვეული დროით ერთ ადგილას, შემდეგ თვალებს ახელს და უბრუნდება ჩვეულ ცხოვრებას რაღაც ენით გამოუთქმელი გამოცდილების შემდეგ რომელიც ჩვეულებრივი ადამიანის შემთხვევაში ორ კვირაში ავიწყდება ხოლო ვინც გაცნობიერებულად შევიდა "იქ" (შინაგან გამოქვაბულში სადაც მონსტრები და ჭინკები იმალება) გულისყურით იწერს ყველაფერს რაც ნახა და ფიქრობს ამაზე, აკეთებს დასკვნებს და ცდილობს გაიგოს რა უთხრა სამყარომ, რა აქვს გამოსასწორებელი და რა არა. განწყობისთვის კი უსმინეთ ამას...

 

მულადჰარა ჩაკრის განკურნება

როდესაც ყველას ეძინა, როდესაც ყველა ისვენებს მოლა ნასრედინს მოუვიდა ასეთი იდეა, მოდი მუსიკის გამოყენებით განვკურნავ ჩემს თავს. მოგეხსენებათ წარსულის ტკივილი, წარუმატებლობა და ყველანაირი ნეგატივი უმრავლესობა ადამიანებში არის ყველაზე დაბალ ჩაკრაში, რადგან ეს ადგილი პასუხს აგებს მიწიერ საკითხებზე, გამრავლება, ბრძოლა, თვითგადარჩენა, ხოლო უარყოფითი და აგრესიული აზრები ხშირად ილექება ამ არეებში. როდესაც ენერგიამ გამოავლინა თავი სამყაროში ყველანაირი სტანდარტი გაქრა, შევამჩნიე რომ არ შემეძლო ყურსასმენების გაკეთება რადგან უბრალოდ ამ მდგომარეობაში ისინი ამებლანდა და ბოლოს უბრალოდ დავიკიდე, და დავწექი საწოლში. აქ დაიწყო რაც დაიწყო, ბევრი რამ მოხდა, უბრალოდ ძნელია დამახსოვრება მაგრამ ზოგი რამ მახსოვს. ჩემი სხეული ცახცახებდა მანამდეც და მერეც და ვგრძნობდი როგორ "გადამეფარა" ენერგეტიკული ბადე, რომ წარმოვიდგინოთ ეს გავდა სუპერ თანამედროვე "უცხოპლანეტელების" დანადგარს რომელიც "მუშაობს" ადამიანის სხეულზე და აჯანსაღებს მას. მახსოვს რომ დამელაპარაკა ნაძვის სული, ვგულისხმობ ყველა იმ სახეობას რომელიც ნაძვის ჯიშისაა, შეიძლება კედარი, და მე დავიწყე პირველადი ჰაერის სუნთქვა, ვგრძნობდი გარეთ და დედამიწაზე ქარების ბერვას და სურნელს ხოლო ნაძვი მასაჩუქრებდა ახალი ჟანგბადით და ვიფიქრე რომ ეს მცენარე მასწავლებელია სხვა მცენარეებთან ერთად, ჩემი სხეული ისე მოდუნდა რომ მთელი ჩემი ცხოვრების დარდი, სიმძიმე და უთანხმოება უბრალოდ გაქრა! ეს იყო აბსოლუტური ნეტარების მდგომარეობა ხოლო სადღაც შიგნიდან ძუძუსთავებიდან წამოვიდა ცრემლები და ვგრძნობდი შინაგანი ორგანოებიდან წამოსული სტრესი ცრემლის სახით როგორ მიედინებოდა თვალებამდე და როგორ ვიტირე. ეს იყო ღრმა მონანიება და უდიდესი საჩუქარი. შემდეგ კი მარჯვენა ხელის მოძრაობის ფონზე ვგრძნობდი სამყაროს ენერგიათა ციკლების ცვალებადობას და ვაბალანსებდი მათ. მე უკვე აღარ ვიყავი ჩაკეტილი სისტემა, გავერთიანდი სამყაროსთან. შემდეგ კი გამახსენდა რომ მე პიროვნება ვარ, ავიღე ყურსასმენები და ჩავრთე ის მუსიკა და ამ მუსიკამ გამაოცა, მეტი და მეტი განკურნება მოდიოდა ჩემთან. ეს მუსიკა გადმოვწერე, ის შევიდა ჩემი მუსიკების შედევრების სიაში.

პ.ს ხო მართლა, დამავიწყდა დამეწერა რომ ეს ყველაფერი მოხდა მინერალებთან და კრისტალებთან ერთად რომელიც ჩემი ბალიშის ქვეშ ელაგა.