შინაგანი მოგზაურობებს შორის პაუზის შემდეგ

გამარჯობა, ჩემი სახელია შამანი. გავიარე რა უცნობ სამყაროებში მოგზაურობების გამოცდილება, გამოვცადე ადამიანისთვის განსხვავებული რეალობებში ყოფნა. გავაკეთე ამ ყველაფრისგან შემაჯამებელი დასკვნა. ამ მდგომარეობაში შევედი უამრავჯერ სხვადასხვა საშუალებით, მათ შორის მცენარეებით, მინერალებით, მედიტაციით, სიზმართხილვით და ლოცვით. ქიმიური ნაერთები რომლებიც შედის ბუნებაში, მცენარეებში მინერალებში და ცხოველებში აგრეთვე გვხვდება თვითონ ადამიანის ორგანიზმში და ისინი გამოიყოფა იქვე. ხოლო გარედან მიღებული ნივთიერება ასე ვთქვათ არის ცოტა უცხო სხეულისთვის და მის მიღებას სჭირდება თავისი წესები რომ მივიღოთ სასურველი შედეგი. უნდა ვიცოდეთ თუ რატომ ვაკეთებთ ამას. ამის ერთერთი დანიშნულება იყო ძველ დროში და ახლაც არის ის რომ ადამიანმა ნახოს თუ რა არის "იქ". :) ხოლო ამის შემდეგ "იქ" მივიდეს ბუნებრივი საშუალებებით როგორიცაა მედიტაცია, სიზმართხილვა და ლოცვა. ბიბლიაში იესო ამბობს ასეთ ფრაზას "ვინც ხელახლად არ იშვება, ვერ იხილავს ღვთის სასუფეველს" ხელახლად შობა კი ისე არ მოხდება თუ ძველი ადამიანი არ მოკვდა. სიკვდილში აქ ფიზიკური სიკვდილი არ იგულისხმება, აქ იგულისხმება ადამიანის ეგოს სიკვდილი, იმის სიკვდილი რაც არ არსებობს და მოხვეულია თავს სხვადასხვა ზემოქმედებით, იმ ბნელი ძალების ზემოქმედებით რომლებიც მართავს დღევანდელ კაცობრიობას და ამისთვის იყენებს რელიგიას და პოლიტიკას. მართვის სადავეები ახლა ამ მომენტში დედამიწაზე ბოროტის ხელშია ხოლო ამის მიხვედრა ძნელი არ არის, საერთოდ არაა საჭირო რომ "მოვკვდეთ" ეს იდედაც ცხადია.

 ახლა კი რა მოხდება თუ ამ ნივთიერებას შემთხვევითი გამვლელი მიიღებს, იმან ვინც არ იცის ეს ყველაფერი და არასდროს დაფიქრებულა? ის ჯოჯოხეთს დაინახავს. რას დაინახავენ ისინი ვინც კაიფის გულისთვის უნდათ მეორე მხარეს გადასვლა? იმედი გაუცრუვდებათ, რადგან აღმოჩნდება რომ მათ ძალიან ნდომებიათ კაიფი და თურმე შეცდომით მოხვდნენ იქ, არ მოელოდნენ ამას ეგონათ რომ ეს ხუმრობა იყო მაგრამ სერიოზული რაღაც ყოფილა, წარმოიდგინენ რომ ვეღარასოდეს იკაიფებენ, სიკვდილი ხომ ამას გულისხმობს. სიკვდილი გულისხმობს ყველაფერ იმის დაკარგვას რაც აქამდე იყო, აბსოლიტურად ყველაფრის. სუბიექტური შეგრძნებები ასეთია ადამიანში ხოლო ობიექტურად ასე ჩანს, ის წევს გარკვეული დროით ერთ ადგილას, შემდეგ თვალებს ახელს და უბრუნდება ჩვეულ ცხოვრებას რაღაც ენით გამოუთქმელი გამოცდილების შემდეგ რომელიც ჩვეულებრივი ადამიანის შემთხვევაში ორ კვირაში ავიწყდება ხოლო ვინც გაცნობიერებულად შევიდა "იქ" (შინაგან გამოქვაბულში სადაც მონსტრები და ჭინკები იმალება) გულისყურით იწერს ყველაფერს რაც ნახა და ფიქრობს ამაზე, აკეთებს დასკვნებს და ცდილობს გაიგოს რა უთხრა სამყარომ, რა აქვს გამოსასწორებელი და რა არა. განწყობისთვის კი უსმინეთ ამას...